مطالبه گری در استان !!
طهماسبی
مقالات و یادداشت های همکاران روزنامه نگارم در سطح کشور را که میخوانم و نقدهای تند آنان خطاب به مسئولین استان شان یا کشور را که منتشر میکنند ، میبینم نیش قلمم هنوز به اندازه آنان نیست . وقتی هم مطلبی از سر دلسوزی مینویسم بسیاری آن را تحسین میکنند که چقدر شفاف و صریح به موضوعی پرداخته ام که شاید دغدغه خیلی ها باشد اما همزمان برخی دوستان نیز تماس میگیرند که توهین نکرده ای اما خیلی تند و بی پرده نوشته ای ، نمیترسی ؟ و دوستانه میگویند مراقب خودت باش !!!
نمیدانم مقصر این محافظه کاری ها که رسانه ها را وادار به در لفافه نوشتن میکنند کیست ؟
ولی مگر قانون در تمام کشور یکی نیست ؟ مگر قانون حد و حدود نقد و منتقد را مشخص نکرده و نمیکند ؟ مگر میشود در یک نقطه از کشور انتقاد کرد اما در نقطه دیگری از کشور همان انتقاد جرم تلقی شود ؟
متاسفانه نگاههای بسته و تعصبات عصر حجری برخی در استان ما باعث شده مردم مطالبه گر نباشند ، نپرسند و نخواهند . برخوردهای قهری و خارج از قانون بعضی هم باعث شده مردم برای خواسته های طبیعی شان دچار لکنت زبان شوند .
البته درد مطالبه گری نکردن و نپرسیدن و نقد نکردن مربوط به سالیان زیادی است که درمان که نشده بلکه عفونت هم کرده لذا درمان آنهم زمانبر است .
وقتی عادت کردیم نپرسیم ،
وقتی عادت کردیم مطالعه نکنیم
وقتی عادت کردیم نقد نکنیم
وقتی عادت کردیم هر چه گفتند را قبول کنیم
وقتی عادت کردیم فقط شنونده باشیم و بسیاری از این عادت ها نتیجه این میشود که اگر رسانه ای صریح و شفاف موضوعی را نوشت و نقد کرد بسیاری آشفته شوند و به تریج قبایشان بربخورد !
چند روز دیگر بمناسبت هفدهم مرداد روز خبرنگار متوجه خواهید شد صدها خبرنگار و رسانه در استان داریم اما اگر از بسیاری از شما که در فضای مجازی فعالیت میکنید سوال شود چند رسانه تاثیر گذار و فعال در استان نام ببرید باور کنید از تعداد انگشتان یک دست نتوانید بیشتر بشمارید !!!
انتهای پیام / روزنامه دیدهبان زاگرس
