متحدانی‌كه متعهد نيستند!
ثریا صفری
دنياي امروز، جهاني پرآشوب و بلواست كه هر كشوري اگر بتواند دست روي كلاه خود بگذارد تا باد نبرد، كاري بزرگ و كارستان كرده است. تنها استثناي اين قاعده، رژيم اشغالگر قدس است كه در هر شكل و وضعي مورد حمايت آمريكا و غرب قرار دارد و بقيه‌ي كشورها حتي به پيمان‌ها و قراردادها با ساير كشورها متعهد و وفادار نيستند مگر اينكه در راستاي منافع ملي آنها باشد. در حقيقت دوستي‌ها تنها در صورتي دوستي مي‌ماند كه تامين‌كننده‌ي منافع باشد.
مصداق عيني موضوع تنش نزديك به جنگ و درگيري بزرگ بين ايران و رژيم خونخوار حاكم بر اراضي اشغالي است. از آنجا كه تنش بيشتر در خاورميانه و جنگ بين ايران و اسرائيل براي روسيه موهبتي آسماني محسوب مي‌شود، از عمل به الزامات دوستي در روزهاي سخت، پرهيز و استنكاف مي‌كند. مسكو حتي در ابعاد سياسي و ديپلماتيك حاضر به حمايت از ايران نبوده و نيست چه رسد به اجراي توافق‌هايي كه براي فروش سلاح، سامانه‌هاي پدافندي و راداري و جنگنده با ايران داشته و به آنها متعهد نمانده و عمل نمي‌نمايد. در‌باره‌ي روسيه همين بس كه بدانيم زماني كه تنش ايران با اسرائيل به اين سطح خطرناك نرسيده بود و روابط روسيه با غرب به‌شدت پرتنش بود، باز هم از فروش تجهيزات پيشرفته نظامي به ايران پرهيز كرد. در همين ايامي كه امكان برخوردهاي نظامي و پينگ‌پنگي بين ايران و رژيم اشغالگر تا يك جنگ تمام عيار حس مي‌شود، روسيه حتي براي خالي نبودن عريضه و تظاهر، هيچ حركت سياسي و ديپلماتيكي از خود نشان نداد كه بيانگر متحد ايران باشد. هيچ تماسي مبني بر حمايت از سوي پوتين و وزيرخارجه‌اش با همتايان ايراني ديده نشد. روس‌ها حتي حاضر نشدند با نتانياهو در‌خصوص كاهش تنش با ايران صحبت كنند. چنين متحد راهبردي به درد لاي جرز مي‌خورد و جالب است كه همين ويژگي‌ها و خصوصيات در‌باره‌ي كشور متحد ديگر ايران، يعني چين، صادق است و آنها فقط شاهد اوضاع خطرناكي هستند كه طبعا براي ايران و ايراني، خسارت‌بار خواهد بود. نكته‌ي جالب ماجرا آنجاست كه اسرائيل طوري وانمود كرده بود كه در سالگرد عمليات 7 اكتبر حماس، تلافي موشك‌باران هفته‌ي گذشته را مي‌كند و حتي پروازها از ساعت 9 شب تا 6 صبح ممنوع شد كه با دخالت آمريكا و پيشنهادهاي وسوسه‌انگيز به صهيونيست‌ها، آنها را از انجام عمليات منصرف كردند كه دوباره پروازهاي داخلي از سر گرفته شد. البته كه آمريكا دلش به حال ايران و ايراني نسوخته بود كه با اسرائيل معامله كرد و قطعا و بلاشك منافع خودش ايجاب مي‌كرد كه حمله‌ي اسرائيل به زيرساخت‌هاي اصلي و هسته‌اي صورت نگيرد. باري دنيا در انديشه تامين منافع ملي‌اند و ما هم بايد باشيم.
انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
