آقایان مدیر! شما مسئولید؟!

اما کمی اگر به بار و آثار معنایی و کارکردی آن دقت کنیم و آن را از جنبه واخواهی بنگریم موضوع عوض می شود. این تیتر ساده، پر از مسولیت های ریز و درشت می گردد تا حدی که هر کلمه که از دهان مدیران بیرون می آید، واجد اثر برشمرده می شود.

حال این سوال را باید پرسید آیا مدیران که عهده دار تکالیف و اختیاراتی هستند در حدود آن عمل می کنند و آیا آنچه قوانین به ایشان تفویض کرده و به موجب آن قدرت یافتنه اند در راستای قدرت مفوض به طور شایسته بکارگرفته و عملیاتی می سازند؟

نادر مدیرانی شناخته شوند که چنین عمل نمایند. نقیض ادعاکنندگان می توان موارد بی شماری از انتصابات خارج از احراز صلاحیت، موارد بی شماری از اعطای امتیازات خلاف قانون، موارد بی شماری از تصدیقات خلاف واقع، موارد بی شماری از ایجاد انتظارات نامشروع و... را نام برد که مبتنی بر آن مدیران در مقابل آن مسئولند!

حال پس از ۴۵ سال از انقلاب اسلامی آیا وضعیت مدیریتی ادارات، زیبنده جمهوری اسلامی ایران است؟ آیا مردم از آن راضی و شایسته سالاری و کارآمدی مولفه های ارتقا است؟

رییس دولت چهاردهم در میثاق خود با استانداران بر لزوم شایسته سالاری در انتصابات تاکید کرد اما نگفت منظور از شایسته سالاری چیست و ابزار اندازه گیری آن چیست؟ فلذا اتوبوس مدیران وی نیز مانند روسای جمهور سلفش در ایستگاه های مدیریتی توقف نمود.

بی تردید عدم استعانت به قانون و بازگشت به اصول و قواعد مربوط به شایسته سالاری، قطار مسعود را به مقصد معهود نخواهد رساند پس تا دیر نشده ضمن نظارت و کنترل بر انتصابات بر لزوم اجرای مر قوانین و مقررات قانونی در این رابطه تاکید شود تا شایستگان بر مناصب تکیه زده و وفاق با التزام به قانون اساسی رقم بخورد.