ترسیدن ، شهامت می‌خواهد !!

درست است داشتن شهامت و شجاعت پسندیده و افتخار محسوب می‌شود ولی اگر فرضا با یک گرگ یا یک سگ درنده روبرو شدیم آیا باید فرار کرد یا با او گلاویز شد ؟!

کودکی که خطر را تشخیص نمی‌دهد نزدیک آتش یا پرتگاهی قرار گرفت آیا میتوان گفت شجاعت یا شهامت دارد ؟ همان کودک وقتی بزرگ شد و خطرات را تشخیص داد و از آنان دوری کرد آیا میتوان گفت شجاعت ندارد ؟

با این مثال ها میخواهم بگویم ترس برخی مواقع اتفاقا خوب و پسنديده است چون دانا و عاقل بودن یک فرد را نشان می‌دهد که بواسطه ترس از خطر فاصله بگیرد .

سرزمین ایران بواسطه حکام های عاقل و حتی نادان در طول تاریخ بارها دچار آسیب های جبران ناپذیری شد که اگر تصمیم گیران ترس از نابودی و شکست را درک کرده بودند وارد باتلاقی نمی‌شدند که مردم قرن ها تاوان اش را پس بدهند.

تحلیلگران جنگ هشت ساله ای که هزاران شهید و جانباز را به دنبال داشت گفته و نوشته اند در مقاطعی می‌شد جنگ را زودتر از هشت سال تمام کرد تا خسارات جانی و مالی کمتری بر کشور تحمیل شود اما به هر دلایلی اینکار را نکردند تا اینکه جنگ تحمیلی ، هشت سال به طول انجامید  .

با این مثال ها و توضیحات میخواهم بگویم ؛

گاهی درگیری و جنگ اجتناب ناپذیر است و از آن گريزي نیست حتی اگر به قیمت جانمان تمام شود ولی اگر ذره ای از عواقب جنگ  ، ترس داشته باشیم باید نشست و تعقل کرد و بین بد و بدتر ، بد را انتخاب نمود  و جلوی نابودی  حتمی را گرفت .

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در این چند روز نشان داده است نه با ما تعارف دارد نه با اروپا ، نه چین و روسیه و نه حتی همسایگان خودش .

ترامپ جنگ را از نظامی به اقتصادی کشانده است و ابایی ندارد طرف مقابلش کیست  ، ما باشیم یا اروپاییها !

چه خوشمان بیاید و چه نیاید واقعیت های موجود کشور ما و دیگر کشورها میگوید مچ انداختن با قدرت های اقتصادی دنیا به ضررمان تمام خواهد شد . کشورهایی که تریلیون ها دلار صادرات و واردات  و سود خالص دارند کمترین ضرر از جنگ اقتصادی را خواهند دید اما ما که دچار نا ترازی های گسترده هستیم اگر وارد هر جنگی شویم متلاشی خواهیم شد .

میخواهم بگویم آقایان تصمیم گیر : بترسید از نابودی زیرساخت های فرسوده این سرزمین ، لطفا ایران زخم خورده  را وارد ابر بحران هایی که پایانش مشخص نیست نکنید ، مردم تحمل بدبختی بیشتر از این را ندارند  !!