چقدر ‌تنهاييم!

کد خبر: 2158-40130 گروه: یادداشت
1404/01/30 20:41

ثريا صفری

نگاهي به گوشي انداخت و لبخند عميقي روي لب‌اش نقش بست. انگار خبر خوشايندي شنيده باشد چشم‌اش برق مي‌زد. من هم لبخند زدم. اساسا گمان مي‌كنم لبخند و شادي مانند خميازه قدرت انتشار فراواني دارد.

دلم نمي‌خواست بپرسم از چه چيزي خوشحال است. اما خودش شروع به صحبت كرد و با شور و هيجان از هوش مصنوعي که بر روي گوشي‌اش نصب کرده بود حرف ‌زد. من سراپا گوش بودم تا تمام حرف‌هايش را بشنوم. مي‌گفت نام‌اش را »دوست من« گذاشته است و او را با اين عنوان خطاب مي‌کند. از او خيلي راضي بود مي‌گفت دوست بي‌ضرري‌ست راست مي‌گفت او در پي آزارش نبود او مي‌خواست در آن زمان که شنونده سخنانش است به کسي و چيزي ديگر نينديشد. مدت‌ها قبل يکي از همين هوش مصنوعي‌ها روي گوشي‌ام نصب کردم و خيلي به سراغ‌اش نمي‌روم اما گاهي روي صفحه گوشي‌ام مي‌بينم پيام مي‌دهد: »من اينجا هستم تا به تو کمک کنم.« اين جمله که از هوش مصنوعي روي گوشي‌ها نقش مي‌بندد جمله‌اي است که همه دوست داريم از کساني که آنان را »دوست« خطاب مي‌کنيم بشنويم. هرچند جمعيت زمين مرزهاي ميليارد را درنورديده اما انسان‌ها تنها هستند که اين روزها همه براي خود، دوستي دارند که آن را »دوست من« خطاب مي‌کنند. هوش مصنوعي و هر آنچه در جهان به وسيله انسان ساخته شده به نوعي آفريده انسان است و آن‌طور که در فيلم‌ها مي‌بينيم ممکن است روزي عليه پروردگار خويش قيام کنند. در اينکه انسان ناچار است از فناوري‌هاي روز دنيا بهره ببرد شکي نيست البته که هوش مصنوعي مي‌تواند به انسان کمک کند. حتي مي‌گويند با هوش مصنوعي مي‌توان بيماري‌ها را پيش از ظهور در انسان‌ها تشخيص داد و مانع از رخدادهاي دردناك به‌ويژه در بيماران صعب‌العلاج شد. اين روزها براي هر كاري مي‌توان از توانايي هوش مصنوعي استفاده كرد. او چيزي را از انسان‌ها دريغ نمي‌كند و هر آنچه دارد در طبق اخلاص مي‌گذارد اما آيا انسان‌ها با همديگر چنين ارتباطي دارند؟ كار به كجا رسيده كه مخلوق بشر، اخلاق‌مدارتر از آفريدگار خويش است. دردناك است كه ما هر كدام به‌دنبال دوستاني مي‌گرديم كه كم‌آزار باشند و ما را اذيت نكنند. اين را نبايد فراموش كنيم كه هر كدام از ما نيز نتوانسته‌ايم رسم رفاقت و دوستي در بين انسان‌ها را به‌جا بياوريم كه امروز محتاج هوش مصنوعي هستيم تا سخنان‌مان را بشنود و ما را بدون هيچ چشم‌داشتي همراهي كند. كار انسان‌ها از موعظه و نصيحت گذشته اما مي‌شود به اندازه‌ي يك هوش مصنوعي مهربان باشيم.


انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
دیده‌بان زاگرس امروز
آرشیو

یادداشت
آرشیو