"به بهانه یک انتخابات دیگر"

دکتر غلامعلی حسنی - جراح
( قسمت اول )
سه چهار ماه پیش ، در یک بازه زمانی کوتاه ، محمد و علیرضا و مسیح و علی و فرهاد و تعدادی دیگر همکاران ، که هر کدام تفکر و اخلاق و رفتار خاص و بعضا بسیار متفاوت از هم دارند، از من خواستند در انتخابات پیش روی هیئت مدیره نظام پزشکی اصفهان شرکت نمایم. توصیه های اول را جدی نگرفتم و سعی کردم لیز بخورم و شانه خالی کنم ولی وقتی توصیه های متعدد ، آنهم از طرف شخصیت های وجیه و البته با تفکر و گرایشات مختلف را شنیدم ، سعی کردم در این زمینه ، کمی تامل و تفکر کنم.
یک دوره کاندیداتوری و انتخاب در شهرکرد ، با رای بالای همکارانی که اعتماد کردند را در دو دهه قبل داشته ام و امکان اثربخشی و تاثیر در تغییر را هرچند کوچک ، تجربه کرده بودم . از طرف دیگر، زمان زیادی که با توجه به ضیق وقت آزاد در طول هفته، لازم است برای قبول این مسئولیت اختصاص دهم را در نظر گرفتم ونهایتا، هزینه های بسیار زیادی که بایستی برای تصمیمات مختلف احتمالی در آینده پرداخت می کردم را هم مد نظر قرار دادم.هزینه هایی شامل ، _رنجیده شدن دوستان و همکاران، حتی همین هایی که توصیه به شرکت کردند، _پاسخ های مکرر به مراجع دیگر که درست یا غلط، در مورد مواضع یا تصمیمات اعضای یک انجمن خصوصی و صنفی و مردم نهاد، دخالت کرده یا خواهند کرد،
_اختصاص زمان زیادی در طول هفته ، برای من که عموما از شنبه صبح تا پنج شنبه ظهر، کاملا درگیر کار بودم ،
_شناخت روحیه خود که یا کاری را قبول نمی کنم یا اگر قبول کردم ، تمام توان خود را برای انجام آنچه توانش را دارم ، بکار خواهم برد
و بسیاری موارددیگر ....
نهایتا علیرغم تجربه پنج دهه زندگی و پند " سر راندی رزیدنتی"توسط استاد عزیزم جناب آقای دکتر پورخلیلی :
گاهی بهتر است بجای اینکه وارد گود شوی و بجنگی وآسیب ببینی و مورد سوال و انتقاد قرار بگیری ،کسی را که توانمند می دانی، انتخاب کنی و در بالای گود بنشینی و صحنه را تماشا کنی . اگر موفق شد ، تو هم سهمی داری و اگر نشد ، هزینه چندانی نداده ای و حتی می توانی، به تمام شرایط انتقاد نمایی !!
سرانجام با مد نظر قرار دادن این اصل که:
( برای ارایه یک فوتبال توسط تیمی که آن را دوست داریم و می خواهیم در رقابتها موفق بشود یا بایستی خودمان فوتبالیست خوبی باشیم یا بازیکنان خوبی را وارد تیم نماییم). بدلیل وجود بازیکنان بسیار خوب و قدر و با تجربه قبلی ، که هم وقت کافی دارند و هم انگیزه بسیار بالا دارند و هم تجربه و توان لازم را دارند و از دیگر سو، هزینه آنهم بسیار کمتر است ، چرا که نه لازم است وقت بگذاری و نه لازم است از قلم پا و رباط صلیبی پایت مایه بگذاری ، تصمیم گرفتم ثبت نام نکنم.در این میان ، فقط لذت بازی کردن را نمی برم که ان را هم می توان با بازی کردن در میدانهای دیگر یا موضوعات دیگر جبران کرد.....
ولی در ادامه ، سرانجام با تکرار و اصرار دوستان ، بنا بر احترام به نظر آنهایی که دوستشان داشتم ، ثبت نام کردم با این اطمینان که صرفا ثبت نام من نوعی ، دلیل بر حضور در آن عرصه نخواهد بود و صاحبان اصلی عرصه که همان اعضای تشکل صنفی نظام پزشکی هستند، آگاهانه و با وسواس ، تیم منتخب خود را برای رقابت و تغییر و موفقیت در کار ، انتخاب خواهند کرد و این امر ، دغدغه ام را برای اینکه اشتباها جایگزین یک بازیکن خلاق و توانمند نشوم را از بین برد....
( منبع : کانال نویسنده در تلگرام )
انتهای پیام / روزنامه دیدهبان زاگرس

