راه ، خودرو ، راننده و تصادف!
عوامل بسياري در تصادفات جادهاي تاثيرگذارند كه مهمترين آنها راه ، وسيلهي نقليه و راننده است. البته قوانين و نوع برخورد پليس راهور نيز نقش مهمي دارد.
آمارها ميگويند در ايران، هر دقيقه يک تصادف رخ ميدهد و سالانه در حدود 17 تا 20 هزار نفر در جادههاي كشور كشته ميشوند. ميزان تصادفات در كشور ايران، 20درصد بيشتر از استانداردهاي جهاني است. دکتر محمودرضا پيروي رييس سابق اورژانس كشور گفته است: »در خوشبينانهترين وضعيت و در بهترين خودروها و با بهرهمندي از جادههاي ايمن همگي ما با خيل عظيمي از بدترين رانندگاني روبرو هستيم که محصول عدم آموزش صحيح و آگاهسازي آنان از ميزان خطراتي است که در هنگام رانندگي با آنها مواجه هستند، با آنها چه خواهيم کرد؟« سردار سيدتيمور حسيني جانشين رييس پليس راهور فراجا آمارهايي درخصوص سن فرسودگي وسايل نقليه سبک و سنگين را اعلام کرده و بر ضرورت توجه به اسقاط خودرو و معاينه فني وسايل نقليه تاکيد کرده و گفته است: »در حال حاضر 31 درصد از کل وسايل نقليه در کشور بالاتر از سن فرسودگي خودشان هستند. هم اکنون 91 درصد از موتوسيکلتهاي کشور کاملا فرسودهاند. وسايل نقليه سنگين بالاي 48 درصد فرسودگي دارند و با داشتن يک برگه مجوز معاينه فني در حال تردد در جادههاي کشور هستند.« بيش از سه هزار نقطهي حادثهخيز در راههاي كشور وجود دارد. خودروهاي توليد داخل هم تعريفي ندارند. وقتي در وضعيت بحراني ايربك خودروهاي داخلي باز نميشود معنا و مفهومي غير از عدم رعايت استانداردها ندارد. در چنين وضعيتي، مخالفت با ورود خودروهاي نو و دست دوم خارجي، يعني دامنزدن به تصادفات جادهاي، مرگ و مصدوميت مردم كه پيامدهاي وحشتناكي را بهدنبال دارد. خودرو بايد استاندارد باشد كه نيست. راه بايد استاندارد باشد كه نيست. راننده بايد آنقدر آموزش ديده باشد تا بتواند در شرايط سخت، بهترين تصميم را در هدايت خودرو بگيرد كه نميگيرد. بيمارستانها بايد بخشهاي مجهز »تروما« داشته باشند كه ندارند. ميبينيم كه مسائل مملكت از ريز و درشت، سرنوشتي مشابه راه، خودرو، راننده و بيمارستان دارند؛ اما مسوولاني كه بر اين كشتار جادهاي چشم ميبندند، طبعا به منافع شخصي ميانديشند و سهم تقصير آنها بسيار بيشتر از عواملي است كه مرگ را براي هموطنانمان رقم ميزند.
رانندهي خوب با خودروي بيكيفيت خودروسازان انحصاري چه كاري ميتواند انجام دهد؟ خودروي خوب در راههاي ناايمن نهتنها فرسوده ميشود بلكه نميتواند جان سرنشيناناش را از خطر احتمالي نجات دهد. مسوولان بپذيرند كه مسائل و مصائب جامعه زنجيروار به يكديگر متصل هستند و كافيست يكي از اين حلقهها مشكل داشته باشد.
انتهای پیام / روزنامه دیدهبان زاگرس