آرزو‌های ايستگاه پايانی!
سمیه رییسی دهکردی
1403/12/28
يك سال ديگر از عمر ما و زمين، سپري شد. هرگز و هيچ‌وقت، زمان به عقب برنمي‌گردد و روزهاي از دست‌رفته بازنمي‌گردد. تكليف گذشته، روشن است و تا به‌حال هيچ آدمي به‌ياد ندارد كه زمان حتي ثانيه‌اي واپس رفته باشد.
زمان حال را كه زندگي مي‌كنيم و از آن مي‌گذريم. اما آينده در راه است و براي تغيير هر آنچه دوست نداريم بايد از »اكنون« شروع كنيم و آن را به آينده گره بزنيم. قابل كتمان نيست كه ايرانيان سال سختي را پشت سر گذاشته‌‌اند و سرنوشت‌شان به نوع تصميم‌گيري بازي‌گردانان عرصه‌ي سياست گره خورده است. همه‌ي آنان كه قدرت تحليل مسائل از زواياي مختلف را دارند، معتقدند اوضاع در سال پيش رو، بدتر خواهد شد. اقتصاد و سياست با آنكه دو مقوله‌ي مختلف از زيست اجتماعي بشر هستند اما مانند ريشه‌هاي درختي كهنسال به هم پيچيده‌اند. هيچ كشوري نمي‌تواند بدون ارتباط با دنيا دوام بياورد. مخالفان دو آتشه‌ي مذاكرات هم خوب مي‌دانند اگر نفت را به كشور كمونيستي چين، ارزان نفروشند، نمي‌توان كشور را اداره كرد. اما ملت ايران، قرباني زياده‌خواهي كاسبان تحريم شده‌اند و چه دردي بالاتر از اين كه مصائب مردم را نمي‌بينند. شكم گرسنه با لُنگ‌بستن و موعظه‌هاي امامان جمعه، سير نمي‌شود. سختي، مرارت و تحريم مسلمان صدر اسلام در شعب ابي‌طالب سه سال طول كشيد اما مردم ايران در آستانه‌ي پنجمين دهه‌ي گرفتاري و گراني هستند. خيلي‌ها را ديدم كه با كوله‌باري از آرزوهاي محقق نشده سر بر خاك سرد گذاشتند و براي هميشه دنيا را ترك كردند. خيلي‌ها را مي‌بينم كه زنده‌اند اما زندگي‌شان را با فشار قبر، مي‌گذرانند. دوستداران مردم، راضي نخواهند شد اين همه مصيبت بر سرشان آوار شود. همه‌ي ما كه سال 1403 را در كشور ايران و همراه با هم گذرانده‌ايم خوب مي‌دانيم كه فقيرتر شده‌ايم و هر روز شاهد مرگ اميد در چشم يكديگريم. اما با تمام مشكلات و در به دري‌ها و خط فقري كه نابودكننده است، بهار تا پشت پنجره‌ها آمده و نسيم نوروزي در ايران كهن، آرام‌آرام درختان را از خواب زمستاني بيدار مي‌كند تا با شكوفه به استقبال بهار بروند. ما ساكنان روزنامه نقدحال، تلاش كرديم غم‌ها و مشكلات مردم را فرياد بزنيم و بنويسيم. دوست داشتيم گره‌اي باز شود. دل‌مان مي‌‌خواهد ديگر از مصيبت‌هاي سالي كه گذشت خبري نباشد. آرزو مي‌كنيم پروردگار بزرگ به مسوولان، عقل و حكمت ببخشد تا مردم را از اين تنگنا نجات دهند. در آخرين شماره‌ي سال، آرزو داريم سال نو، سالي پر از سعادت و سلامت براي ايران كهن و ملت بزرگ‌اش باشد.
انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
