زندگی مردم !!!

همین موضوع بهانه ای شد خطاب به مسئولین کر و کور بنویسم ، آقایان مسئول خداوکیلی ما مردم دیگر چجور زندگی کنیم ؟!

روز و ساعتی نیست خبرهای ناگوار بر سرمان هوار نشود ، طلا از یک طرف ، دلار از انطرف ، مسکن و اجاره از یکطرف ، تحریم و قطعنامه از همه طرف ، پس ما چجور زندگی کنیم که شرمنده زن و بچه هایمان نشویم ؟!

ما چجور زندگی کنیم که هم دنیا را داشته باشیم و هم آخرت را ؟ چجور زندگی کنیم که اگر حقوق مان تا آخر ماه نرسید دم نزنیم ؟ چجور زندگی کنیم که زورمان به قیمت لحظه ای کالاها و مایحتاج روزانه مان برسد ؟

اصلا بگویید چگونه اعتراض کنیم که آب از آب تکان نخورد و برچسب کافر و ضد انقلاب و جیره خور غرب نخوریم و یا نان مان را نبرند ؟

خداوکیلی به ما بگویید چجور و به چه کسی و چگونه اعتراض کنیم ؟

وقتی حقوقمان اندک است و انهم با تاخیر می‌دهند ، وقتی تهدید به اخراج از کار می‌شویم ، وقتی استخدامهای نورچشمی و سفارشی می‌بینیم ، وقتی حقوقمان زورش به مخارج ضروری زندگی نمی‌رسد چجور آستانه تحمل مان را بالا ببریم که مبادا همراه و همصدا با دشمن حساب مان نکنید ؟!

خداوکیلی به ما بگویید چگونه اعتراض کنیم که اغتشاش گر و آشوب طلب حساب نشویم ، چگونه اعتراض کنیم که به پر عبای کسی برنخورد ؟ چگونه بگوییم زندگی مان مدتهاست بر مدار فقر چرخیدن گرفته و دچار افسردگی و تنش های روحی روانی شده ایم ؟

اصلا به ما رسانه ها بگویید چگونه بنویسیم که تبلیغ علیه نظام محسوب نشود ؟ چگونه بر طبل نقد بکوبیم که قلممان را نشکنند و تهدیدمان نکنند ؟ به ما بگویید چجور بنویسیم تا شما بخوانید و بفهمید که زندگی های این مردم آشفته شده است و حتی توان تامین زندگی حداقلی را ندارند .

خلاصه کلام اینکه ؛ صورت های سرخ شده از سیلی این مردم را ببینید که چجور جلوی زن و فرزندانشان عرق شرم می‌ریزند و دم نمی‌زنند که مبادا باعث رنجش و ناراحتی مسئولینی شوند که بی تخصص و بی تجربه دارند به خیال خودشان مدیریت می‌کنند و وعده روزهای خوشی که هرگز نمی آیند را  می‌دهند  !!

معتقدم ‏اتومبیل خراب ، با تعویض راننده ، راه نخواهد افتاد . مدیر و رئیس و وزیر و رییس جمهور عوض کردن چاره درد این مملکت نیست ، تا در سیاست و اقتصاد و فرهنگ و تعامل با دنیا ، تغییراتی صورت نگیرد وضع مردم از اینکه هست سال به سال بدتر خواهد شد ، گفتم در تاریخ بماند!!