مشارکت در انتخابات . . .
طهماسبی
دوستی تماس گرفت و به جلسه ای که بمنظورارائه راهکارهای حضور حداکثری مردم در انتخابات دارند دعوت کرد که این حقیر هم شرکت کنم .
بماند که بین ما چه رد و بدل شد و بابت نرفتن چه دلایلی آوردم و از ایشان عذرخواهی کردم . بهانه ای شد چند خطی بنویسم تا به یادگار بماند .
به تماس گیرنده گفتم ؛ بعنوان یک رسانه اگر بخواهم مخاطبان را تشویق به رای دادن و حضور در انتخابات کنم چه بگویم ؟
وقتی مردم الان ، مردم دهه های گذشته نيستند ، وقتی مردم بسیار آگاه تر شده اند و وقتی هر دروغ و لاف و وعده ای را براحتی قبول نمی‌کنند چرا باید خودم را مسخره کنم ؟
بگویم اصلح را انتخاب کنید میگویند مگر در این چهل سال اصلح انتخاب نکردیم چه شد؟!
بگویم به برنامه ها نگاه کنید نه اشخاص ، میگویند مگر به برنامه ۷۰۰ صفحه ای رئیس جمهور رای ندادیم چه شد ؟
بگویم مجلس سرنوشت ما و شما را تعیین می‌کند میگویند مگر فقط مجلس است که در این کشور تصمیم می‌گیرد؟
بگویم دشمنان خارجی چشم طمع دوخته اند میگویند در برابر دشمن خارجی همه به میدان خواهیم آمد ولی مردم خودمان دشمن نیستند !!
بگویم برای بهتر شدن زندگی و رفاه بهتر شرکت کنید میگویند سال به سال که بدتر می‌شود !!
تنها نکته و دلیلی که میتوانم خودم را قانع کنم که برای سرنوشت خودم تصمیم بگیرم این هست که ؛
اصلاح ساختارها در این کشور کار ساده‌ای نیست و در کوتاه مدت هم امکان پذیر نخواهد بود .
از دوران مشروطه تا امروز چندین نسل زحمت کشیدند تا به همین ایرانِ فعلی رسیدیم
همیشه هم مردم بودند که تصمیم گرفتند و این روال بصورت طبیعی تاکنون طی شده است .
یک روزی این مردم برای مشروطه هزینه دادند ، یک روزی مقابل رضاخان هزینه دادند ، یک روزی مقابل محمدرضا هزینه دادند ، یک روزی انقلاب کردند و یک روزی برای دفاع از انقلابشان با دشمن خارجی هم جنگیدند .
و این روند همچنان ادامه خواهد داشت و هر ملتی هم که در هر موضوعی موفق شده است شک نکنید که بابتش زحمت کشیده و هزینه داده است ، اگر در امنیت موفق هستیم چون عده‌ای بخاطرش هزینه دادند . اگر بنا بر نا امیدی بود نسل‌های قبل از ما سزاوارتر بودند به این ناامیدی .
ما باید این مسیر را ادامه دهیم و قطعا بخش زیادی از مسیرِ اصلاح ، از ایستگاهِ انتخابات خواهد گذشت .
سخن آخر اینکه ؛
به برکت دنیای مجازی و فيلترنت موجود ، کسانی که به سن رای دادن رسیده اند خوب می‌دانند برای آینده خود و کشورشان چگونه و چه تصمیمی بگیرند ، تشویق و توصیه من به دیگران ، یعنی سبک شدن خودم ، دیگران بهتر از من می‌دانند چکار کنند لذا نیاز به تبلیغات رسانه ای نیست ، زندگی مردم را سامان دهید اگر خواهان مشارکت حداکثری هستید !!
انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
