حبس آمارها . . !!

در برخی کشورها برای پیروز شدن بر مشکلات و کاستی‌ها برنامه های کوتاه مدت ، میان‌مدت  و بلند مدت ترسیم و طراحی می‌کنند که تمامی بر اساس آمار های دقیق گرفته شده از سازمان های معتبر آن کشور خواهد گرفت .

برای اینکه در کشوری بتوان برای تورم ، اشتغال ، سرمایه گذاری ، توسعه صنعت ، مشکلات اجتماعی و.. برنامه ریزی کرد باید آمار دقیقی داشت ، آماری که بگوید تورم چند درصد است ، چقدر بیکار وجود دارد ، چقدر سرمایه نیاز است تا اشتعال ایجاد شود ، چه صنایعی با چه مشخصاتی می‌توانند در یک منطقه ایجاد شوند و..

در کشور ما دو دستگاه متولی آمار وجود دارد یکی بانک مرکزی و دیگری مرکز آمار ایران ، که گویا مرکز آمار ایران مدتیست آماری به بیرون نداده تا صاحب‌نظران بتوانند در برنامه ها و تحلیل های خود از آن استفاده و بهره برداری کنند .

قطعا وقتی در کشوری حرفی برای گفتن نیست ، وقتی اماری داده میشود که آبروی خودت میرود ، وقتی آماری بدهی که نتوانی از آن دفاع کنی ، وقتی آمار داده شده با چیزی که مردم در کف جامعه می‌بینند متفاوت باشد بدیهی است که مجبورید از انتشار آمارها  خودداری کنید .

در کشوری که آمارش محرمانه باشد یا تیغ سانسور بر مرکز آمار گذاشته شود به وضعیتی دچار خواهد شد که اکنون شاهدش هستیم .

میگویند اشتغال ایجاد کرده ایم مردم می‌پرسند کو ؟ می‌گویند بیکاری را کاهش داده ایم مردم می‌پرسند کجا ؟ می‌گویند رفاه را افزایش داده ایم مردم می‌پرسند کی ؟ می‌گویند تورم را کاهش داده ایم مردم ...

سخن آخر اینکه ؛ تا وقتی دستگاه تولید آمار کشورت سکوت کند یا بسیاری امارها محرمانه باشند یعنی نمی‌توانی برای آینده برنامه ریزی کنید ، یعنی نمی‌توانی مشکلات را شناسایی تا برای رفع آنان چاره جویی کرد ، یعنی مشکلات فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی کشورت افزایشی خواهد شد . بهترین سیاست صداقت با مردم است ، اگر  آمار و ارقامی را بدهید که مردم کوچه و بازار آن را قبول نداشته باشند خودتان را گول زده اید ، با ندیده و نشنیده گرفتن بحران های کوچک ، ابَر بحران ها تولید خواهد آمد و ابربحران هم تبدیل به بهمنی خواهد شد که همه چیز را ویران خواهد کرد لذا آمار دقیق لازم است تا بتوان برای مشکلات و بحران ها چاره جویی کرد .