سب النبی !!
زهرا موسایی
یکی از جرایم قراردادی که در حقوق جزای اسلامی مطرح است جرم "سب النبی" است .
ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی"که مستند این جرم است دامنه جرم را به مواردی همچون اهانت به مقدسات ،توهین به هر یک از انبیا الهی ،ائمه طاهره، حضرت فاطمه تسری داده و این در حالی است که این موارد حتی در کتابهای فقهی نیز به درستی تعریف نشده است .
این جرم پس از انقلاب اسلامی وارد قانون مجازات اسلامی گردیده است .
ما پیامبر( ص )را به چشم خود ندیدیم اما شنیدیم که میگویند مرد معاندی هر روز در مسیری که محمد(ص) عبور میکردند به انتظار میایستاد و از پشت بام خانهاش بر سر پیامبر خاکستر و خاکروبه میریخت. شنیدیم که پاسخ پیامبر به او نه درشتی و تندی که رافت و بخشایش بود .
وقتی هم که آن مرد ظاهراً یهودی مریض شد پیامبر با بزرگواری تمام به عیادتش رفت و برای سلامتیاش دعا کرد .
پاسخ پیامبر به توهین و تحقیرشخصشان سلامتی و زندگی بود نه مرگ !!
ما امامان را به چشم خود ندیدیم ولی شنیدیم که میگویند در برابر جاهلترین و گستاخترین دشمنانشان با خوشرویی و بزرگمنشی تمام رفتار میکردند؛ میبخشیدند و میگذشتند .
ما امام موسی کاظم را به چشم خود ندیدیم اما شنیدیم که گفتند آنقدر کظم غیظ کردند و بیحرمتیها و توهینها را با گذشت و مدارا جواب دادند که مردم دیدند شایسته است که کاظم لقبش بدهند .
شنیدیم که گفتند پیامبر و امامان الگوی مهربانی و گذشت و مدارا بودند و همه را توصیه به گذشت از خطا و لغزش دیگران میکردند.
برای ما که این همه از گذشت و مدارایشان شنیدهایم حالا پذیرفتنی نیست که بر اساس فقه اسلامی کسی را به جرم توهین به امامان و سب النبی به اعدام محکوم کنند .
برای ما پذیرفتنی نیست که بر اساس شریعتی که پیامبربنا نهاد؛مجازاتِ توهین کننده و تحقیر کننده او اعدام باشد .
توهین به دیگران، درهر صورتش ناپسند و غیر اخلاقی است .
توهین به کسانی که مورد اطمینان و احترام میلیونها انسان است قبحش بیشتر و جرمش سنگینتر است اما بدون تردید مجازاتش اعدام نیست !
قانون برای آسایش و امنیت انسانهاست برای حفظ جان و مال و آرامش و امنیت انسانها ....
گاندی میگوید :"جان انسانها بر هر چیزی در اولویت است ؛اگر با وضع یک قانون ،جان انسانی به خطر میافتد باید قانون عوض شود ."
جایی مطلب جالبی خوانده بودم که میگفت: در قانون کشورهای دیگر حدود ۹۰ عنوان مجرمانه است .بیشترین تعدادِ عناوین جرم، متعلق به فرانسه است با ۳۰۰ عنوان جرم؛ اما در قانون کشور ما ۳۰۰۰ عنوان جرم وجود دارد !!
معنای این مطلب این است که چیزی حدود ۲۷۰۰ عمل در قانون ما جرم دانسته شده
در حالی که عقلای عالم جرم نمیدانند و نزد بقیه مردم دنیا یک کار مجاز و معمولی است.....
۲۷۰۰ کار وجود دارد که جرم نیست اما مردم ما هر روز به خاطر آن مجازات میشوند؛ جریمه میشوند؛ شلاق میخورند؛ حبس میکشند ؛انفرادی میروند... اما جرم نیست !!!
کسی به من بگوید مثلا مرجع تقلیدی، که بر اساس سیره و سنت نبوی حکم شرعی استنباط می کند ،مثلا نماینده ی مجلسی که براساس حکم شرعی قانون می نوسید ؛مثلا قاضی دادگاهی که بر اساس قانون ،حکم صادر می کند؛ که چرا در شریعتی که محمد "پیامبر رحمت" بنا نهاد؛ مجازاتِ سب النبی اعدام است؟؟ بر مبنای کدام سیره ی محمد"ص"؟؟
کدام سنت او ؟؟
انتهای پیام / روزنامه دیدهبان زاگرس