فساد ریشه دار !!
کسی دیگر فساد در ارکان این کشور را کتمان نمیکند ، دیگر هیچ قوه ای در این کشور وجود ندارد که دچار فسادهای ریز و درشت نشده باشد .
باند طبری نشان داد قوه قضائیه دچار فساد شده است ، شاسی بلندها و برخی فسادهای مالی نمایندگان مجلس هم نشان داد قوه مقننه هم درگیر فساد است ، قوه مجریه هم که شما بهتر از من میدانید چه خبر است .
فساد در این مملکت مانند غده سرطانی شده است که دیگر نمیشود با آنتی بیوتیک درمانش کرد بلکه نیاز به شیمی درمانی فوری و قوی دارد .مردم هم از بس تصویر لباس راه راه های متهمان را در تلویزیون دیدند خسته شده اند و به این اخبار تمام نشدنی عادت کرده اند .
همه متوجه شده اند که اینهمه دستگاه نظارتی در کشور نتوانستند جلوی فساد و اختلاس و رانت را بگیرند و خودشان نیاز به دستگاه نظارتی بالاتردیگری دارند !
و ایضا به این نتیجه رسیده اند که مجازات های سنگین هم باعث کاهش فساد در کشور نشد و هر از مدتی فساد دیگری بروز کرد و از سلطان های سکه و دلار و مسکن و زمین داریم به لوازم خانگی و کاسه بشقاب میرسیم!
وقتی نگذاشتند رسانه ها رشد کنند و با افشای مفاسد آبرویی برای فاسدان نگذارند ، وقتی رکن چهارم دموکراسی را فقط در حد حرف پذیرفتند ، وقتی انواع خط قرمز من درآوردی جلوی پای رسانه ها گذاشتند ، وقتی از قلم و رسانه غول چراغ جادو ساختند و او را به انواع و اقسام برچسب متهم کردند نتیجه اش این شد که میبینیم!
والله اگر حاکمان ما کمی کمتر با دنیا گلاویز شده بودند و فرصت داشتند با ابزار مبارزه با فساد در کشورهای پیشرفته آشنا شوند قطعا میدانستند مطبوعات چنان قدرت دارند که با افشاگری ، مسئولین ناکارآمد را به زیر بکشند که دیگر توان بلند شدن نداشته باشند .
اما افسوس که دانسته یا ندانسته قلم ها را کوتاه کردند ، نویسندگان را از آب خنک ترساندند ، برچسب جاسوس و نفوذی و وابسته زدند تا تعدادی قلم به مزد ترسو زاده شد یا روزنامه نگاران حرفه ای مهاجرت کردند و آنانی که ماندند به حاشيه ها رانده شدند و آنی شد که حالا از رسانه ها نه سیخی میسوزد و نه کبابی و به تریج قبای کسی هم دیگر برنمیخورد!!
آری ، هزاران رسانه در این چند دهه در این کشور با سزارین زاده شد که الفبای خبر را نمیدانند ، جرات افشای فساد را ندارند ، میرزا بنویس های مجیز گوی مسئولین شدند ، توان مقابله با جنگ نرم را ندارند و تبدیل به سیاهی لشگران بی خاصیت رسانه ای شدند .
جان کلام اینکه ؛
اگر قانون مطبوعات و حمایت از سوت زن و افشاکنندگان فساد را تدوین نکنند ، رسانه و قلم جرات مچ اندازی با مفسدان را نخواهد داشت و روز به روز شاهد انواع و اقسام فساد و رانت در کشور خواهیم بود .
البته اگر مصلحتی در عدم تدوین قانون حمایت از رسانه ها و سوت زنی در کار نباشد که ما خبر نداریم !!
انتهای پیام / روزنامه دیدهبان زاگرس