حرف هایی که روزی خواهند رقصید !!

کد خبر: 1489-20928 گروه: یادداشت
1402/09/28 18:49

زهرا موسایی

 

جایی کسی نوشته بود "حرف‌هایی است با تو که از پس گفتنشان بر نمی‌آیم روزی آنها را برایت خواهم رقصید"...

" آنجا که کلام پایان می‌یابد موسیقی آغاز می‌شود"....

اینطور نیست ؟

به نظرم انسان موسیقی را آفرید و ابداع کرد درست به همان دلیل که زبان و کلمه و خط را اختراع کرد. برای گفتن!

 برای ابراز کردن و برای منتقل کردن.... چیزهایی است که آدم می‌خواهد دیگری بداند؛ آن را به زبان می‌آورد و در کلمه می‌ریزد می شوند زبان.

 چیزهایی هست که آدم می‌خواهد دیگری بداند آن را به حرکت در می‌آورد و در حرکت و جنبش می‌ریزد؛ می‌شوند رقص ...

و چیزهایی هم هست که باید نواخته شوند .

به نظر من موسیقی بُعد دیگر انسان است و رقص هم یک بُعد دیگرش ..

برای همین است که انسان‌ها در هر زمان و مکانی دست از سر رقص و موسیقی برنمی‌دارند .

موسیقی و رقص به جان انسان بسته اند. انسان بدون رقص و موسیقی شباهت زیادی به انسان لال دارد ؛

همان قدر ناتوان

 همانقدر حرف‌های ناگفته دارد .

موسیقی یک حقیقت است. وجود دارد . زنده است و نفس می‌کشد .

رقص هم همینطور. هر کدام جزئی از انسان بودنِ آدم‌ها هستند هرچند بعضی ها نپذیرند و انکار و سرکوب کنند .

هرچند یکی منع کند و دیگری توصیه کند. فقه بگوید:" حرام است ؛انسان را به خود مشغول می‌کند و از خدا باز می‌دارد "و عرفان بگوید : "انسان را از خود به در می‌کند و به خدا می‌رساند"..!!!

 فقه بگوید:" آنچه غنا باشد و طرب انگیز باشد و انسان را از تعادل خارج کند مطلقاً حرام است ولو صدای تیک تیک ساعت یا یک ضرب گرفتن معمولی باشد؛

 ولو صدای چکش مسگر بر مس باشد "..!!!

و عارف بی آنکه چیزی بگوید وسط بازار مسگرها از خود بیخود شود و پای بکوبد و دست بیفشاند .......

رقص به هر حال یک حقیقت واحد است که هر ذهنی آن را به  گونه ای می بیند و درک و دریافت متفاوتی از آن دارد .

موسیقی نیز همینطور یکی آن را" لهو و لعب" می‌داند ؛ضلالت می بیندو مکروه می شمرد، یکی هنر تعریفش می‌کند و دیگری مثل  نفس کشیدن  به آن محتاج است!

به هر حال گریزی از آن نیست .روح و روان انسان موسیقی و رقص را به رسمیت می‌شناسد حتی اگر اینجا یا هر جای دیگرِ زمین آن را به رسمیت نشناسند .

به مدرسه و دانشگاه و رسانه و کوچه و خیابان راهش ندهند؛

 حتی اگر طالب‌ها همه آلات موسیقی کشورشان را وسط میدان‌ها بشکنند و هنرمندان را در ملأ عام شلاق بزنند روزی از پستوی خانه‌ها صدای روح نواز موسیقی جوانه خواهد زد و تمام خیابان‌های شهر را تسخیر خواهد کرد .


انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
دیده‌بان زاگرس امروز
آرشیو

یادداشت
آرشیو