شایذ برخی مسلمان باشند اما ممکن است انسان نباشند!!
زهرا موسایی-
درست همان طور که شخص به هنگام عصبانیت ،ماهیت و منش واقعی خود را نشان می دهد؛در هنگامه ی جنگ نیز باطن فرهنگ ها و ملت ها فاش می شود.
تکلیف نیروی نظامی روشن است ؛از کسی که برای جنگیدن، برای کشتن داوطلب شده، آموزش دیده و مجهز شده است توقع "انسان بودن " داشتن احمقانه است؛ او سر و کارش با دریدن و کشتن و نابود کردن است ؛
خشونت و سبعیت جزئی از موجودیت اوست .اما مردم معمولی چرا؟
آدم‌های کوچه و خیابان چرا ؟حقیقت این است که ناکامی و سرکوبِ خواسته‌ها و امیال طبیعی ،خشونت آفرین است ؛
اینکه دلت این را بخواهد و آن را بطلبد؛
روانت از فلان چیز خوشش بیاید و روحت چنان حالت و احساسی و چنان زندگی را بخواهد و تو مدام سرکوبش کنی !مدام زیر گوش دلت بزنی و توی سر روح و روانت بزنی و بگویی که به فلان دلیل و بهمان استدلال نمی‌شود... نمی‌توانم ....نباید.... اینها قبول نمی‌کنند و نمی‌پذیرند.
اگرچه ساکت می‌شوند و سرکوب می‌شوند! ذره ذره در ناخودآگاهت جمع می‌شوند؛ قطره قطره روی هم اضافه می‌شوند و یکهو، یکجا با هم طغیان می‌کنند..!
می‌شوند خشم ..می‌شوند فریاد ...
می‌شوند مشت توی صورت انسان دیگری فرود می‌آیند !
می‌شوند چاقو انسان دیگری را از هم می‌درند! می‌شوند رگبار توی سینه انسان دیگری خالی می‌شوند!
خلاصه اینکه فقر و نداری و ناکامی و سرکوب بدون شک به خشونت منجر می‌شود.
در جامعه ما و تمام جوامع موسوم به کشورهای عقب مانده (در حال توسعه)با فرهنگ‌های بکن نکن نخور نپوش نرو نشو دور از انتظار نیست که آمار خشونت کلامی و بدنی این همه بالا باشد .
ویدیویی منتشر شد که در آن مجاهدی فلسطینی کودک اسرائیلی را به اسارت می‌گیرد و در اختیار کودکان فلسطینی قرار می‌دهد تا هر طور بخواهند با او معامله کنند او را بزنند؛ دشنام بدهند ؛زیر دست و پا بیندازند و هر طور که میلشان است از او انتقام بگیرند.
از خود می‌پرسم کودکان چرا ؟
این کودکان معصوم که به حقیقت انسان بودن نزدیک‌ترند چرا ؟
نگاه کنید چند لحظه تردید می‌کنند...
ذات معصوم کودکانه شان ،از یک سو به آنها یواشکی می‌گوید که نه !این کار خوبی نیست...
اما هزاران صدای بلند، هزاران فریاد از درون هلش می‌دهند جلو که بگیر! بزن ! بکوب ! "او اسرائیلی است "...
او همان کسی است که پدر و مادر و همسایه و هم وطنش چنین کرده و چه‌ها کرده و تو باید انتقام اینها را از او بگیری !
کودکان فلسطینی درست مثل میلیون‌ها کودک جهان سومی دیگر،از تفکر نقادانه و استقلال در اندیشیدن بی بهره است.
مغز او مهندسی شده است .باورها و اعتقادات و خوب و بدهای لازم از قبل به او تزریق شده است .احتمال اینکه کسی از بین آنها مخالفت کند و خطاب به بقیه بگوید :
نه این کار را نکنید؛ او یک کودک است و "هر کودکی بی‌گناه است"! نزدیک به صفر است.
در باور آنها تنها یک گزاره است و آن اینکه "این آدم یک اسرائیلی است و هر اسرائیلی کثیف و نجس است و باید کشته شود" .
این فرق یک کودک خاورمیانه‌ای است با یک کودکی که در جامعه‌ای دموکراتیک و در فضای خردورزی و عقلانیت پرورش یافته است.
کودک جهان اول، فکر می‌کند و انتخاب می‌کند؛ کودک خاورمیانه‌ای یقین دارد و تعصب می‌ورزد!
ما این روزها می‌آموزیم و می‌بینیم که
اگرچه "بسیاری از انسان‌ها مسلمان هستند" اما بسیاری از مسلمان‌ها انسان نیستند ....
ما این روزها می‌آموزیم که هیچ جنگی مقدس نبوده و نیست و هیچ ملتی تافته جدا بافته نیست ....
ملت شریف و غیر شریف نداریم .
طبیعت و سرشت تمام آدم‌های زمین یک جور است!
فقر، نکبت ،ایدئولوژی گرایی و تعصب ،هر ملتی را به خاک سیاه می نشاند
و امنیت ،رفاه ، آموزش و آگاهی هر ملتی را به سعادت می‌رساند...
فارغ از نژاد و رنگ و زبان و بی‌توجه به مذهب !
انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
