کمی خفیف تر از داعش!!

این‌ها را چه کسانی گفته‌اند؟!

 سفیرانِ دین صلح و دوستی! پیروان پیامبرِ رحمت و مهربانی !

آنهایی که قرار است مسئولیت خطیر و سرنوشت ساز آموزش و پرورشِ دانش آموزانمان را به آنها بسپاریم؛

 آنها که قرار است به نظام آموزش ما ورود کنند و ما ۵ روز در هفته هر روز چند ساعت ذهن، فکر و روح و روان فرزندانمان را در معرض آموزه‌هایشان بگذاریم ..

فرزندانی که قرار است آینده ایران را بسازند ؛انسان‌هایی که قرار است صلح و دوستی و مهربانی را در جهان بگسترانند؛ نگاه کنید.. چند صد‌تایشان را جمع کرده‌اند؛ برایشان جشن گرفته‌اند و به آنها گفته‌اند که مبارک باشد بر شما..

 شما به سن تکلیف رسیده‌اید یعنی زمان آنکه تکالیف الهی را به جای آورید و مسئولیت انسانی خود را به انجام برسانید.. و بعد به آنها می‌گویند که مشت بزنید و دعوا کنید و مرگ بفرستید .

به گمانم حیف است ..حیف است دنیای کودکانه و پاک این بچه‌ها را آلوده به مرگ و لعن و نفرین کنید.

 با کودکان از مرگ از خشونت و نفرت چیزی نگویید! بگذارید در رویای کودکیشان باقی  باشند و چیزی از دشمن‌ها، از دشمنی‌ها و خشونت‌ها ندانند..!

 با کودکان از شکنجه و جنگ و خشم و انتقام چیزی نگویید ...!

بگذارید در توهم زیبای اینکه زندگی جز خنده و بازی نیست باقی باشند.

 بگذارید گمان کنند دنیا جز خندیدن و خنداندن و خوش بودن نیست!

 بگذارید دنیای پر از جنگ و خشونت و خون را نشناسند

 و نخواهند

و نسازند ....