" دولت الکترونیک"

کد خبر: 1650-30117 گروه: یادداشت
1403/01/17 23:16

زهرا موسایی

اپیزود اول :

بلیط چهار نفره اتوبوس رزرو کرده‌ام اما چند ساعت مانده به حرکت اتوبوس برای دو نفرمان مانعی پیش می‌آید و از رفتن منصرف می‌شوند .

بلیط‌ها اینترنتی رزرو شده‌اند و باید اینترنتی ابطال شوند . آخرین اطلاعاتی که دارم حدود ۲۰ درصد از مبلغ کسر و مابقی عودت داده می‌شود .

قبل از ابطال بلیط‌ها ،بلیط دو صندلی اتوبوس را از شرکت دیگری خریداری کرده و خیالم راحت است که به موقع به شهرمان برمی‌گردم و سر کارم حاضر می‌شوم. بلافاصله پیامک خرید بلیط جدید و ابطال بلیط قبلی را دریافت می‌کنم .نفس راحتی می‌کشم اما نکته‌ای توجهم را جلب می‌کند:  به جای ۲۰ درصد، ۵۰ درصد از قیمت بلیط‌ها کسر می شود!!

 توی ذهنم می‌ماند و چند ساعت بعد قبل از حرکت اتوبوس از روی کنجکاوی به دفتر شرکت مستقر در پایانه مراجعه می‌کنم . از مسئول فروش بلیط می‌پرسم اینکه به جای ۲۰ درصد ۵۰ درصد مبلغ کم می‌شود موقتی و خاصِ تعطیلات نوروز است یا مِن بعد اینطور است ؟

 می‌گوید: خیر؛ از این به بعد ۵۰ درصد کم می‌شود . می‌خواهم بپرسم چرا ؟طبق چه توجیهی و با مجوز کجا و نظارت چه کسی این تصمیم گرفته شده که می‌پرسد: اسم و فامیلتون؟... بلیطتون مال چه ساعتی بوده ؟

پاسخ می‌دهم که فلان ساعت بوده و لغو کرده‌ام؛ می‌گوید خیر لغو نکرده‌اید و صندلی شما همچنان محفوظ است!

 اسکرین شات پیام دریافتی را نشانش می‌دهم و او غرولند کنان به صورت دستی بلیط‌ها را لغو می‌کند ....

هزینه دو نفر از چهار نفر قرار است ۷۲ ساعت بعد به من بازگردانده شود.

 راننده نفرات نشسته روی صندلی‌ها را با لیست توی دستش تطبیق می‌دهد اشاره به من و دخترم می‌کند و می‌پرسد :شما خانم؟؟؟

 می‌گویم موسایی؛ دو نفر...

 لیست را یکی دو بار نگاه می‌کند و می‌گوید: شما بلیط نخریده‌اید خانم !تصویر بلیط صادر شده را توی گوشیم نشانش می‌دهم و او می‌گوید: تشریف ببرید دفتر مشکلتون رو حل کنید.

 در دفتر مشخص می‌شود چند دقیقه بعد از خرید، بلافاصله توسط خود سایت خرید بلیط‌ها باطل شده!!گفته می‌شود تا ۷۲ ساعت بعد هزینه به کارتم برمی گردد و من باید مجدداً دو بلیط جدید خریداری کنم!!

 متعجب، گیج و البته شاکر از اینکه دو صندلی خالی هست برای سومین بار بلیط می‌خرم .....

اپیزود دوم:

 درست موقع تسویه حساب با فروشنده یادم می‌افتد کارت بانکیم را جا گذاشته‌ام. می‌گویم ببخشید کارتم را جای گذاشته‌ام ولی مشکلی نیست با گوشیم پرداخت می‌کنم. وارد" همراه بانک "می‌شوم سعی می‌کنم انتقال وجه کنم اما نت ضعیف است .مکرراً خطای دسترسی اتفاق می‌افتد .فروشنده منتظر و مستاصل با بی‌میلی می‌گوید: اگر ندارید مشکلی نیست بعداً بیاورید! می‌گویم خیر الان پرداخت می‌کنم. اما نت لعنتی یاری نمی‌کند ...!

یکی دو تا مشتری دیگر که اتفاقاً آشنا هستند وارد مغازه می‌شوند و خرید می‌کنند. فروشنده پاکت میوه مرا برمی‌دارد و کنار ترازو می‌گذارد .از مشتری‌ها اصرار که اجازه بدهید ما حساب کنیم و از من انکار که خیر الان خودم پرداخت می‌کنم و مشکلی نیست .

در حالی که دلم می‌خواهد یا گوشی یا سر خودم را به دیوار بکوبم ....

 اپیزود سوم و چهارم و پنجم... الی ماشاالله:

 ثبت نام مهم داریم ؛کار بانکی مهم داریم؛ تایید نسخه پزشکی داریم؛ عجله داریم؛ محدودیت زمان داریم؛ هزار و یک کار عقب مانده داریم؛ سیستم قطع است ؛شبکه مشکل دارد؛ نت ضعیف است!!!

 احساس می‌کنم بالاجبار به عربستان  ۱۵قرن پیش تبعید شده‌ام. توی یک بیابان یا صحرای دور از تمدن و برکنار از تکنولوژی‌های روز دنیا گیر افتاده‌ام .

همه چیز به همان کندی و بدویت پیش می‌رود. جمهوری اسلامی "دولت الکترونیک "،

"کارت هوشمند" " اینترنت ملی "را و خیلی چیزها را تبدیل به مشترک لفظی کرده است؛ همان لفظ، بدون همان ما به ازا .


انتهای پیام / روزنامه دیده‌بان زاگرس
دیده‌بان زاگرس امروز
آرشیو

یادداشت
آرشیو