زن خوب !!

دیگران هم شاید او را خوب می‌دانند و صبور...

 من اما نگاهش که می‌کنم از خوب بودن و صبور بودن بدم می‌آید ...

یک دختر و یک پسر هم دارد ؛۹ ساله و ۷ ساله .به ندرت برای بچه‌هایش اسباب بازی و لباس نو می‌خرد و بعید می‌دانم غذای خوب هم ...

گاهی که دخترش برای بازی با دخترم به خانه‌مان می‌آید ناخودآگاه در رفتارش دقیق می‌شوم. چقدر این دختر حرف شنو و کم توقع است..

 برخلاف بچه‌های دیگر نه سر و صدایی و نه شیطنتی دارد؛ نه برای داشتن اسباب بازی اصرار می‌کند و نه اصلاً پافشاری و اصرار و مخالفت را می‌شناسد. آرام و مطیع ؛به ساز همه بچه‌ها می‌رقصد...

 هرگز ایده و پیشنهاد و راهکاری هم نداردو تابع همه است .

صورتش را که نگاه می‌کنم چیزی در آن شکسته است ؛

در چشم‌هایش انگار کسی مرده است. مادرهای دیگر به مادرش تبریک می‌گویند که چه بچه بی‌دردسر و مطیعی دارد !چقدر خوش به حالش..!!

 شاید این بچه هم بزرگ که بشود کسی مثل مادرش بشود خوب و کم توقع و سازگار .

دارم فکر می‌کنم آدم‌های اینجوری خوبند یا نه ؟؟

آدم‌هایی که هر شرایطی را می‌پذیرند ، خود را با آن تطبیق می‌دهند و کمتر اعتراض و فریادی دارند.

 اگر باشد شکر می‌کنند اگر نه صبر می‌کنند. آدم‌هایی که خوبند اما قشنگ نیستند ...

انگار اینجور بودن خیلی سطحی است.. خیلی کم است .

این‌ها اگر چیزی مطابق میلشان نبود به جای تغییر دادن آن، خود را تغییر می‌دهند .اگر سنگی جلوی راهشان بود مسیرشان را عوض می‌کنند به جای اینکه سنگ را بردارند !!

هرگز چیزی را در بیرون از خود تغییر نمی‌دهند ؛چیزی را بهتر نمی‌کنند؛ چیزی را بیشتر نمی‌کنند ...

چیزی میان زنده و مرده... زنده اما بدون زندگی و سازندگی.. برای تحمل اند نه تحول .

تصور کنید اگر همه انسان‌ها اینطور بودند؛ ضد تغییر و ضد توسعه، ضد تولید ،ضد زیباتر شدن..

 آن وقت کاروان بشریت همیشه در جا می‌زد .آدم‌های کوچک دنیا را کوچک نگه می‌دارند .

اینجور آدم‌ها دنیا را تبدیل به مرداب می‌کنند .

این‌ها همسران خوبی هستند اما برای مردان ضعیف یا زورگو و شهروندان خوبی هستند اما برای نظام‌های دیکتاتوری .

این‌ها اگرچه زن‌های خوب ،همسرهای خوبی هستند اما قطعاً انسان‌های خوب ،مادران خوبی نیستند..

 این‌ها مادرانی هستند که بدبخت اند و بدبخت می‌زایند و بدبخت پرورش می‌دهند ....اینها مزاحمین ساکت و سوت و کور عدالت و خوشبختی اند...

خائنین بی آزار رویاهای بشر...