25 شهریور هم گذشت !!

دیگر حنای گروهک هایی که دستشان به خون این ملت آغشته است و ربع پهلوی که با سرمایه دزدیده شده از این کشور فربه و مست شده است رنگی ندارد و کسی تره برای آنان خرد نخواهد کرد .

اینبار هم ملت انتخاب درستی کردند و گول زور و ضرب و رسانه و بیانیه و شعار را نخوردند و تو دهنی بزرگی به بدخواهان این سرزمین زدند .

میخواهم بگویم  اما دلیل نمی‌شود همراهی نکردن ملت با دلقک های اپوزیسیون را به حامی دولت و نظام برداشت و مصادره کرد و گفت؛ دیدید اتفاقی نیفتاد و مردم پشتیبان دولت بودند !

بعنوان روزنامه نگاری که با اقشار مختلف جامعه سر وکار دارد می‌گویم؛

این مردم اسلام و دین و پیامبر و ائمه را دوست دارند و برایش جان می‌دهند ولی بدان معنا نیست که کاسبان دین ، مقدس نماها ، مقدس سازها ، ریاکاران و دروغگویان راهم  دوست داشته باشند و برایشان هزینه کنند .

بی تعارف بگویم جامعه ایران به دوران قبل از مرحومه مهسا برنخواهد گشت ، پس حاکمیت برای مطالبات اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی این مردم باید پاسخ معقول و منطقی بیابد ، چون کمتر کسی را می‌شود پیدا کرد که از وضع موجود رضایت داشته باشد و اگر این نارضایتی ها ادامه یابد کار دست نظام خواهد داد !!

هر کشور و دولتی که بخواهد در مسیر توسعه قرار گیرد و کمترین چالش را با مردم و دنیای خارج داشته باشد باید مجموعه ای از استراتژيست های متاثر از شعور را بکار گرفته و با برنامه ریزی های منسجم و متکی بر واقعیت های فرهنگی ، اقتصادی ، سیاسی و منطبق با استانداردهای جهانی در دستور کار خویش قرار دهد .

کشور تنش های شدید داخلی و خارجی را دارد تجربه می‌کند لذا می‌طلبد مسسولین اولویت ها را بر مبناي واقعیات و خواست اکثریت مردم تنظیم و تدوین کنند .

صاحب منصبان این مُلک و ملت باید سنجیده عمل کنند ، باید اولویت های جامعه را مشخص کنند ، باید مشخص کنند قانون ، اقتصاد ، فرهنگ ، سیاست ، حجاب ، موی پریشان بیرون زده از زیر شال زنان ، گرانی ، بیکاری ، تورم ، فساد ، قاچاق ، کودکان کار ، طلاق ، رابطه محوری ، آقا زادگی و.. کدام اولویت شان است ؟

البته که نمیشود تمامی این اولویت ها را در این کشور بحران زده  یک کاسه کرد ولی می‌توان برای هر اولویت ، ساز و کاری تعریف کرد تا مشکلات و معضلات کاهشی شوند .

معتقدم به دلیل نبود مدیریت های علمی در این چهار دهه ، دچار حفره های عمیقی شده ایم و نتوانستیم کادرهای مدیریتی قوی تربیت کنیم .معتقدم کشور برای برون رفت از این مشکلات نیازمند دوری از شعارهای بی خاصیت و نخ نما و نزدیکی به تفکر و تعقل و استفاده از مدیران و نخبگان کنار گذاشته شده است و الا این ملت جایی که لازم بداند راهش را از دولت و حکومت جدا خواهد کرد .

سخن آخر اینکه

محبوبیت دولت و نظام را می‌شود از میزان مشارکت مردم در انتخابات فهمید ، طبیعیست که مردم از باتوم و ساچمه بترسند ولی طبیعی نیست رقیب رئیس جمهور یک کشور آرای باطله باشد ، نارضایتی مردم همیشه درخفا نخواهد ماند ، به فکرمردم باشید

اگر لایه های زیرین ، زیر و رو شود ، انقلابی عظیم رخ خواهد داد ، باد بکارید طوفان درو خواهید کرد .