سلامتی های رایگان، بیماری های گران

همچنین ژاپنی‌ها لاغرترین مردم در بین کشورهای توسعه یافته هستند .نقطه مقابل ما ایرانی‌ها که چاقی و اضافه وزن در میانمان بسیار شایع است و سن پیدایش بیماری‌های مختلف در جامعه مان پایین است .

چراییش را خیلی از ما می‌دانیم ؛رژیم غذایی صحیح شامل مصرف زیاد سبزیجات و غذاهای دریایی  و نیز ورزش و فعالیت بدنی بالای آنها .

(بچه‌های ما چیپس و پفک و یخمک و نوشمک می‌خورند و بچه‌های ژاپنی جلبک دریایی و بچه مارماهی خشک شده . )

رادیو ورزش در ژاپن حدود ۱۰۰ سال پیش فعالیت خودش را آغاز کرد و راه خود را به طور جدی و کاربردی در میان مردمش باز کرد .

نظام فرهنگی ژاپن ورزش را جزئی از واجبات روزمره شهروندان کرده است .ژاپنی‌ها درست همان قدر معمولی که روزی سه وعده غذا می‌خورند روزی یک یا دو وعده ورزش می‌کنند !!

سیستم آموزشی ژاپن سه ستون اصلی

دارد: چی (علم و دانش) توکو (اخلاق نظم و رفتار) تای (سلامت فیزیکی )

تمام دروس ۱۲ سال مدرسه باید به طور مساوی حول این سه محور باشد .

هیچ کدام از دیگری مهمتر نیست .(زنگ ورزش را ریاضی کار نمی‌کنند )دانش آموزان ژاپنی ممکن است سطح ریاضی یا فیزیک یا شیمی‌شان از بچه‌های درسخوان ایران پایین‌تر باشد اما آموزش حقوق مدنی، اقتصاد ،آداب اجتماعی، ورزش و سلامت بسیار بالاتری نه فقط از ایرانی‌ها که از بسیاری کشورهای جهان دارند .

اجرای این سه ستون شعار نیست و قانون از التزام به اجرای آن پشتیبانی می‌کند .

قطعاً برای شما نیز جالب است اگر بدانید ژاپنی‌ها (خردسال، میانسال و سالمندشان فرقی نمی‌کند) به ندرت از آسانسور استفاده می‌کنند. اساتید و دانشجویان و کارمندان بسیاری را می‌توان یافت که در تمام مدت عمر خود از آسانسور استفاده نکرده است و ترجیح می‌دهد حتی ساختمان‌های بالای ۵ طبقه را از پله‌ها بالا برود !!

ورزش و فعالیت بدنی به عنوان یک ضرورت روزمره در زندگی آنها شناخته شده و جا افتاده است. از فشار عظیمی که به نظام پزشکی و درمانی و سیستم بیمه‌ای اینجا وارد می‌شود خبری نیست .

این یک گزاره ساده عقلانی است که "در مملکتی هزینه‌ای که برای درمان و معالجه انبوه بیماران صرف می‌شود برایآموزش و آگاهی و برای پیشگیری و سلامت آنها خرج شود."

درک این مطلب سخت نیست؛ اجرایش سخت است!!

 چشم پوشی از منافعش سخت است ..!!

تمام.....